Kategoria: Prawo

Jako prawo finansowe rozumie się taki zespół norm i przepisów, które pozwalają na to, żeby funkcjonowała gospodarka danego organizmu państwowego. To, w jaki sposób jest ta sfera rozwoju kraju normowana i na czym polegają owe regulacje jest uzależnione od rozmaitych państw, bowiem każde z osobna warunkuje swoje własne prawo finansowe.
Niemniej jednak, mimo tego, że w każdym organizmie państwowym występuje odmienne prawo finansowe, i tak możliwe jest skonkretyzowanie tego rodzaju gałęzi natury prawnej, poprzez uogólnienie kilku najważniejszych płaszczyzn i obszarów, jakie obejmuje i uwzględnia ten rodzaj prawa. W grę wchodzi tu między innymi dalszy podział prawa finansowego, na trzy podstawowe, nadrzędne i najczęściej występujące niezależnie od charakteru i rodzaju organizmu państwowego odmiany -mowa o prawie podatkowym, prawie budżetowym oraz generalnej gospodarce finansowej – ekonomii.

W pierwszym przypadku oczywiście w grę wchodzi normowanie, charakterystyka i kontrolowanie sfery zagadnień podatkowych obejmujących zarówno podmioty prawne, jak i jednostki fizyczne. Jeżeli chodzi o prawo budżetowe, to jest ono prawem przygotowywania, sporządzania oraz zatwierdzania formalnie budżetów krajowych. W kontekście gospodarki finansowej natomiast trzeba wspomnieć o spieniężaniu działalności organizmów państwowych w rozmaitych płaszczyznach i formach. W zakresie prawa finansowego wyróżnia się również mnóstwo działów, w tym prawo celne, prawo bankowe, prawo finansowe jednostek samorządu terytorialnego, prawo podatkowe, prawo dewizowe.
Wpis zawdzięczamy:

W obrębie potężnej kategorii i gałęzi prawnej jaką jest prawo cywilne, czy jak ktoś woli – prawo cywilnoprawne, bo i tak określa się ten rodzaj wiedzy i dynamicznie rozwijającej się nauki, wyszczególnia się szeroki wachlarz rozmaitych podgałęzi. O nich będziemy chcieli nieco szerzej powiedzieć w niniejszym artykule.
Zacznijmy od tego, że prawo cywilne od zawsze stanowiło dziedzinę wiedzy, w obrębie której wyszczególniano parę rozmaitych podgałęzi. Była to jedna z nauk prawnych, a w zasadzie jeden z typów prawa, który ulegał najszerszym badaniu i przez to najdynamiczniej się rozwijał. W grę wchodzi takowy rozległy podział na liczne podkategorie i podgałęzie także i na dziś dzień.

W głównej mierze chodzi o to, że wyróżnia się prawo pracy, prawo handlowe, prawo własności intelektualnej. A także szeroki wachlarz innych jego wariantów. W zasadzie, jeżeli chodzi o właściwe, podstawowe i główne prawo cywilne, to obejmuje ono kilka kluczowych jego działów, do jakich zalicza się między innymi część ogólną opierającą się na normowaniu zagadnień, które stanowią wspólne pole dla wszystkich dziedzin i odłamów oraz nurtów prawa cywilnego. Dodatkowo, wyszczególnia się w ich obszarze także prawo rzeczowe i prawo zobowiązań, prawo spadkowe czy też prawo rodzinne. Ogólnie rzecz biorąc wyżej wspomniany podział wywodzi się jeszcze z okresu starożytnego, pradawnego prawa rzymskiego i nie stanowi on zwartego i spójnego logicznie podziału ale jednak nadal jest przez wielu badaczy prawa powszechnie uznawany, stanowiąc punkt wyjścia w kwestii charakterystyki prawa cywilnego.
Wpis zawdzięczamy:

Prawo rozumiane jako swego rodzaju system przepisów, zbiór norm i ustaw, nie mogłoby funkcjonować w żadnym organizmie państwowym, czy tez jakiejkolwiek grupie społecznej i zbiorowości, gdyby nie fakt, że pochodzi ono z rozmaitych źródeł. O tych źródłach postanowiliśmy nieco szerzej wspomnieć właśnie w niniejszym wirtualnym poradniku. Do przeczytania którego gorąco zachęcamy wszystkich zainteresowanych.
Na wstępie wspomnijmy może o tym, że nierzadko wyszczególnia się charakterystyczny podział źródeł prawa, który niestety uchodzi wśród fachowców i badaczy prawa jako nauki i odrębnej gałęzi wiedzy za mylny. Mowa tu o źródłach prawa sensu stricto czyli z języka łacińskiego – fontes iuris oriundi, czy też fontes iuris cognoscendi, a więc źródeł poznania prawa.

Termin pierwszy odnosi się do wszelakiego rodzaju aktów normatywnych, jakie stanowią akty prawne obejmujące przepisy prawne. Dzięki nim możliwe jest tworzenie rozmaitych dokumentacji prawniczych, w tym właśnie ustaw i innych aktów normatywnych zgodnie z jednym kanonem zasad i postanowień. Jeżeli chodzi natomiast o pojęcie źródeł poznania prawa, to odnosi się tenże termin do źródeł prawa obejmujących dokumenty, Internet, publikacje we wszelkiego tego słowa znaczeniu. Jest to zatem wykorzystywanie i gruntowne badanie wszelakich materiałów, jakie mają sprzyjać poznaniu prawa oraz przekazie o prawie w rozmaitym znaczeniu tego słowa oraz na różnych płaszczyznach. Ze względu na to, że istnieje wiele gałęzi prawnych i źródeł prawa co za tym idzie, wydziela się podział na systemy prawne, jakie są uzależnione od zróżnicowań kulturowych, w tym w kulturze zachodniej wyszczególnia się dwa główne, nadrzędne systemy prawne do jakich zalicza się kontynentalny system prawa oraz anglosaski system prawa common law.
Wpis zawdzięczamy:

Jako prawo handlowe rozumie się jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się gałęzi prawa, w tym mowa tu zwłaszcza o prawie prywatnym.
Jest to dziedzina prawna, która zrodziła się z prawa cywilnego. Powstała w związku z rozmaitymi potrzebami jakie pojawiły się w kontekście cywilnoprawnego obrotu profesjonalnego. W tym zakresie trzeba także dodać, że wydziela się kompletnie oddzielny kodeks, jakim jest kodeks handlowy i to on jest księgą wyrocznią w pewnym sensie, gdzie zawarte są wszelakie wytyczne, przepisy i normy z zakresu prawa handlowego. Warto także dodać, że jest to odrębny wręcz akt prawny. Wraz z pojęcie dziedziny prawa handlowego pojawia się tez wzmianka o obrocie konsumenckim.

Prawo handlowe wyrasta z dawnego systemu rzymskiego prawa klasycznego. Dodatkowo, jego początki pojawiły się w okresie późnośredniowiecznych Włoszech i tak też zostały po dziś dzień, w zasadzie można stwierdzić, że to właśnie na obszarze słonecznej Italii, w tamtejszym okresie, nastąpił szeroki rozwój handlu na nowo. W tym przypadku pojawiła się wzmianka także o tworzeniu nie tylko dokumentów nawiązujących do regulacji prawa handlowego, co wyspecjalizowane podmioty, jakie dały podwaliny dzisiejszych spółek o charakterze handlowym. Nie zapominajmy również i o tym, że prawo handlowe podlegało emancypacji w wieku dziewiętnastym na obszarze całego kontynentu europejskiego. Wszystko to stanowiło następstwo dynamicznie postępującego wówczas rozwoju gospodarczego. Jeżeli natomiast mowa o naszym kraju, to prawo handlowe pojawiło się w Polsce w postaci skodyfikowanej wraz z dniem 1 lipca 1934 roku i było ono skodyfikowane do pierwszego stycznia 1965 roku.
Wpis zawdzięczamy:

Jako prawo konstytucyjne rozumie się innymi słowy prawo polityczne, czy z języka francuskiego formalnie i fachowo mówiąc droit politique. Jest to nic innego jak prawo państwowe, które obejmuje szeroki wachlarz rozlicznych norm i przepisów jakie wprowadzone są w danej zbiorowości społecznej i całym organizmie państwowym przede wszystkim z tego względu, że mają one na celu regulowanie ustroju politycznego. Dodatkowo, gdyby nie ten zestaw norm, nie byłoby możliwe utrzymanie ładu gospodarczego oraz porządku społecznego wewnątrz organizmu państwowego. Jest to także zestaw wszelakich ustaleń natury prawnej zwanych normami konstytucyjnymi, czyli zawartymi w akcie jakim jest konstytucja.

Określenie prawo polityczne, jakie stanowi zwrot synonimiczny dla prawa konstytucyjnego, jest równoznaczna z terminem jaki przytaczał w swojej publikacji naukowej Rousseau a mianowicie chodzi tu o Umowę społeczną. Zasady prawa politycznego. Ta definicja, już stulecia temu opracowana przez popularnego na całym świecie badacza prawa, obowiązuje po dziś dzień, jeżeli chodzi o ujęcie w praktyce i teorii czym jest prawo polityczne. Warto wspomnieć o tym, że prawo konstytucyjne jest w zasadzie w zdecydowanej większości aktualnych krajów na mapie, a ich wyjątkami okazują się w obrębie Unii Europejskiej na przykład Austria oraz Niemcy, bowiem tam obowiązującym typem prawa jest prawo państwowe. Warto także dodać, że w obrębie prawa konstytucyjnego wydziela się prawo parlamentarne które odnosi się z kolei do działania parlamentu, systemu jego pracy, kompetencji i regulacji z nim związanych.
Wpis zawdzięczamy: