Artykuły

Prawo wewnętrzne to najobszerniejsza z kategorii generalnego podziału prawa, jako nauki i wiedzy dotyczącej funkcjonowania organizmu państwowego i zbiorowości społecznych w nim zamieszkujących. W grę wchodzi tu hierarchia uwzględniająca między innymi prawo konstytucyjne, ale także prawo finansowe, prawo cywilne, prawo rodzinne i opiekuńcze, prawo karne, prawo pracy, prawo administracyjne.
W przypadku prawa cywilnego, bowiem o nim trzeba powiedzieć nieco szerzej – jest to prawo, które normuje kontakty na linii podmiot prawa oraz drugi podmiot prawa. Mowa tu o stabilizowaniu relacji poziomych, o jakich mówi się w sytuacji, kiedy jeden z podmiotów wyżej wspomnianych jest w stosunku prawnym i nie ma możliwości narzucania drugiemu podmiotowi własnego zdania i swej własnej woli.

W kontekście prawa pracy natomiast mówi się o szeregu rozlicznych przepisów i działań praktycznych z zakresu prawa, które mają polegać na normowaniu stosunków na linii pracodawca oraz pracownik. Dodatkowo, warto także wspomnieć o organizacjach pracowników i ich relacjach z pracodawcami. W tym przypadku chodzi o związku zawodowe, które opierają się na zasadach cywilnoprawnych. Nie zapominajmy także i o tym, że istnieje w naszym kraju Kodeks pracy, którym tez zajmują się specjaliści od prawa pracy. Prawo administracyjne z kolei bazuje na regulacjach obejmujących relacje między podmiotami ale w stosunku pionowym, czyli kiedy jedna strona narzuca to, co chce i może kreować konkretną sytuację prawną dla drugiej ze stron.
Wpis zawdzięczamy:

Prawo stanowi jeden z nadrzędnych systemów norm, jakie obowiązują w każdym organizmie państwowym i bez którego nie byłoby możliwe funkcjonowanie danego państwa i społeczeństw w nim żyjących. W grę wchodzi między innymi zbiór zasad ogólnych, ale także i tak zwane normy abstrakcyjne. Do tego nie zapominajmy również o dyrektywach jednoznacznych postępowania, jakie stanowią rezultat funkcjonowania organizmu państwowego czy też występujących w nim wszelakich zbiorowisk społecznych. Jest to normowane i regulowane, ustalane i weryfikowane przez organy sprawujące władzę publiczną. W zasadzie prawo jest czymś przymusowym i nie można zarządzić żadnych ustępstw od obowiązujących w nich reguł.

Musimy wspomnieć podczas charakterystyki pojęcia prawa, że jest ono odnoszące się także do prawa podmiotowego, czyli traktowane w ujęciu podmiotowym, a więc jest to w takich sytuacjach, kiedy mówi się, że jednostka jest do czegoś uprawniona, czyli nie chodzi tu o prawo ogólnie, ale nie będzie nas interesowało prawo w wymiarze podmiotowym, tylko generalnym, jako istotny system norm i przepisów oraz szeroko rozwijająca się i dynamicznie zmienna gałąź prawa. Warto wspomnieć przede wszystkim o tym, że wielu ekspertów stanowiących badaczy natury prawnej kłóci się i spiera o to, czym jest w ogóle istota prawa. Według sporego grona, wynika to z wieloznaczności tejże dzieciny, ale też nie zapominajmy o wspomnieniu tu o rozgraniczeniach w mentalnościach społeczeństw oraz światopoglądowych różnicach. Warto również dodać, że wyróżnia się na tej podstawie szereg rozmaitych koncepcji. Poniższe teksty przedstawią o co w każdej z nich chodzi krok po kroku.
Wpis zawdzięczamy: