Miesiąc: sierpień 2020

Prawo wewnętrzne to najobszerniejsza z kategorii generalnego podziału prawa, jako nauki i wiedzy dotyczącej funkcjonowania organizmu państwowego i zbiorowości społecznych w nim zamieszkujących. W grę wchodzi tu hierarchia uwzględniająca między innymi prawo konstytucyjne, ale także prawo finansowe, prawo cywilne, prawo rodzinne i opiekuńcze, prawo karne, prawo pracy, prawo administracyjne.
W przypadku prawa cywilnego, bowiem o nim trzeba powiedzieć nieco szerzej – jest to prawo, które normuje kontakty na linii podmiot prawa oraz drugi podmiot prawa. Mowa tu o stabilizowaniu relacji poziomych, o jakich mówi się w sytuacji, kiedy jeden z podmiotów wyżej wspomnianych jest w stosunku prawnym i nie ma możliwości narzucania drugiemu podmiotowi własnego zdania i swej własnej woli.

W kontekście prawa pracy natomiast mówi się o szeregu rozlicznych przepisów i działań praktycznych z zakresu prawa, które mają polegać na normowaniu stosunków na linii pracodawca oraz pracownik. Dodatkowo, warto także wspomnieć o organizacjach pracowników i ich relacjach z pracodawcami. W tym przypadku chodzi o związku zawodowe, które opierają się na zasadach cywilnoprawnych. Nie zapominajmy także i o tym, że istnieje w naszym kraju Kodeks pracy, którym tez zajmują się specjaliści od prawa pracy. Prawo administracyjne z kolei bazuje na regulacjach obejmujących relacje między podmiotami ale w stosunku pionowym, czyli kiedy jedna strona narzuca to, co chce i może kreować konkretną sytuację prawną dla drugiej ze stron.
Wpis zawdzięczamy:

Prawo stanowi jeden z nadrzędnych systemów norm, jakie obowiązują w każdym organizmie państwowym i bez którego nie byłoby możliwe funkcjonowanie danego państwa i społeczeństw w nim żyjących. W grę wchodzi między innymi zbiór zasad ogólnych, ale także i tak zwane normy abstrakcyjne. Do tego nie zapominajmy również o dyrektywach jednoznacznych postępowania, jakie stanowią rezultat funkcjonowania organizmu państwowego czy też występujących w nim wszelakich zbiorowisk społecznych. Jest to normowane i regulowane, ustalane i weryfikowane przez organy sprawujące władzę publiczną. W zasadzie prawo jest czymś przymusowym i nie można zarządzić żadnych ustępstw od obowiązujących w nich reguł.

Musimy wspomnieć podczas charakterystyki pojęcia prawa, że jest ono odnoszące się także do prawa podmiotowego, czyli traktowane w ujęciu podmiotowym, a więc jest to w takich sytuacjach, kiedy mówi się, że jednostka jest do czegoś uprawniona, czyli nie chodzi tu o prawo ogólnie, ale nie będzie nas interesowało prawo w wymiarze podmiotowym, tylko generalnym, jako istotny system norm i przepisów oraz szeroko rozwijająca się i dynamicznie zmienna gałąź prawa. Warto wspomnieć przede wszystkim o tym, że wielu ekspertów stanowiących badaczy natury prawnej kłóci się i spiera o to, czym jest w ogóle istota prawa. Według sporego grona, wynika to z wieloznaczności tejże dzieciny, ale też nie zapominajmy o wspomnieniu tu o rozgraniczeniach w mentalnościach społeczeństw oraz światopoglądowych różnicach. Warto również dodać, że wyróżnia się na tej podstawie szereg rozmaitych koncepcji. Poniższe teksty przedstawią o co w każdej z nich chodzi krok po kroku.
Wpis zawdzięczamy:

Do jednej z najpowszechniejszych gałęzi prawa zalicza się prawo karne. Poniżej zajmiemy się próba dokonania charakterystyki podziału najważniejszych kryteriów przedmiotu regulacji, jakie wyszczególnia się w obrębie prawa karnego sensu largo.
Biorąc pod uwagę podział pod kątem przedmiotu regulacji, badacze prawa przyznają jedną, wspólną dla wszystkich poglądów hierarchię, obejmującą prawo karne materialne, prawo karne procesowe, prawo karne wykonawcze. Pierwsze, czyli materialne, jest to prawo karne sensu stricto, które jest niczym innym jak zbiorem wielorakich przepisów prawnych o charakterze normującym, które określa przepisy, zasady odpowiedzialności za wykroczenia, czyny i przestępstwa.

Dodatkowo, w ramach prawa karnego materialnego klasyfikuje się także możliwe i dopuszczalne środki prawne, które stosowane są i podejmowane wobec tych, którzy dopuścili się wyżej wymienionych czynów o charakterze bezprawnym i przestępczym. Jeżeli mowa o prawie wykonawczym, to jest to zespół regulacji prawnych, normujących realizację kar i wymierzających środki karne. Dodatkowo, dochodzi tu również kwestia środków zabezpieczających i rozstrzygnięcie sporów w tym zakresie. Jeżeli natomiast mowa o prawie karnym procesowym, czy innymi słowy prawie karnym formalnym, to jest zbiór rozlicznych przepisów, które normują i regulują postępowanie w przypadkach sytuacji zabronionych przez prawo karne materialne, o którym wspomnieliśmy powyżej. Warto także zwrócić uwagę na to, że prawo karne bardzo często dzieli się biorąc pod uwagę kryterium jakim jest zakres zastosowania.
Wpis zawdzięczamy:

Ze względu na wieloznaczność dziedziny, jaką jest prawo, wyszczególnia się na chwilę obecną różnorodne stanowiska znawców i badaczy prawa, którzy są zdania, że ten rodzaj systemu norm ulega zróżnicowaniu, biorąc pod uwagę różnice światopoglądowe między ludźmi oraz charakter mentalnościowy – co kraj to obyczaj w tym wypadku można powiedzieć, że jest sprawdzającym się kluczowym przesłaniem. Biorąc te wszystkie z wymienionych powyżej czynników, w obrębie dziedziny wiedzy jaką jest prawo znajduje się szeroki wachlarz wielorakich koncepcji. W skład najważniejszych klasyfikacji, które proponują naukowcy tacy jak chociażby znawca prawa Zygmunt Ziembiński, można wspomnieć o subkoncepcjach i koncepcjach generalnych, a w tym koncepcji normatywnej, koncepcji prawonaturalnej, koncepcji pozytywistycznej czy też koncepcji niepozytywistycznej i koncepcji realistycznej.

Każda z nich odnosi się do zupełnie odrębnych płaszczyzn.
Najpierw może parę słów o koncepcji normatywnej, jaka obejmuje prawo jako zespół norm postępowania. Ta koncepcja dzieli się na dalsze koncepcje, jakie są z nią współistniejące i w grę wchodzi tu koncepcja prawo naturalna, jaka wiąże się z rozumowaniem, że prawo to tylko te normy i przepisy z zakresu tak zwanego prawa pozytywnego, które wynikają z autorytetu ogólnego, na przykład wymieniany jest tu autorytet rozumu czy Boga. Dodatkowo, wspomnijmy także o koncepcjach niepozytywistycznych, jakie wiążą się z normami prawa pozytywnego oraz rozmaitymi elementami, jakie kształtują nasz sposób stosowania norm oraz rozumowania. Do tego nie zapominajmy o koncepcji pozytywistycznej, według jakiej prawo to nic innego jak zestaw norm ustanowionych odgórnie przez organy rządzące i chyba z tym właśnie prawo kojarzy się najczęściej większości z nas.
Wpis zawdzięczamy:

Wśród szerokiego wachlarza rozmaitych rodzajów prawa, warto wspomnieć nieco szerzej o dziedzinie zwanej prawem cywilnym, która stanowi rozmaity wariant wielorakich zagadnień wartych wyszczególnienia. Prawo cywilne to z łaciny ius civile i jest to osobna, odrębnie działająca i non stop rozwijająca się gałąź prawna, która wiąże się z szeregiem rozlicznych norm prawnych. Co jest jego podstawą?
Przede wszystkim w zakresie prawa cywilnego należy wspomnieć o zasadach normujących stosunki na linii podmioty prawa prywatnego. Wydziela się wielorakie normy tej dziedziny prawnej, wśród których mowa o regulacjach stosunków i relacji wzajemnych między autonomicznymi i zupełnie niezależnymi od siebie podmiotami. W praktyce, jest to brak publicznych relacji podporządkowania jednego podmiotu drugiemu podmiotowi. Co więcej, nie zapominajmy także o normach prawa cywilnego, które wiążą się z granicami górnymi autonomii i które te właśnie granice kształtują.

Biorąc tu pod uwagę przede wszystkim powszechne dobro i ogólny interes. Jeżeli natomiast mowa o polskim prawie, to w naszym organizmie państwowym, główne źródło to Kodeks cywilny, który stanowi ustawę z dnia dwudziestego trzecia kwietnia 1964 roku. W życie kodeks cywilny wszedł w Polsce wraz z dniem pierwszego stycznia 1965 roku. Mowa także o synonimicznym pojęciu kodeksu cywilnoprawnego. Według przepisów tego prawa, chodzi o właściwe regulowanie stosunków między fizycznymi osobami i podmiotami prawnymi, czy tez rozmaitymi jednostkami organizacyjnymi, które nie są osobami prawnymi w swym charakterze.
Wpis zawdzięczamy:

Prawo to jedna z najpotężniejszych nauk, w zasadzie wiedza dynamiczna, która ciągle ulega rozszerzeniu, rozwojowi oraz pogłębieniu jej znaczenia przez badaczy i znawców przepisów. Warto wspomnieć o tym, że wraz z rozwojem rozmaitych rodzajów dziedzin prawa, wyszczególniły się także jego poszczególne odmiany i typy, ale także i podzespoły norm prawnych, które określane są mianem gałęzi prawnych. Na tej podstawie specjaliści mówią o selekcji i podziale na rozmaite klasyfikacje prawne. O czym mowa? Więcej poniżej.
Zacznijmy może od tego, w jaki sposób ustalona została hierarchia gałęzi prawa w oparciu o podział pod kątem metod regulacji. Biorąc ten czynnik pod uwagę, możemy wspomnieć o prawie wewnętrznym, a także prawie międzynarodowym i te dwie kategorie są zdecydowanie najistotniejsze.

W przypadku prawa wewnętrznego natomiast wyszczególnia się dalszy, kolejny podział, w tym na prawo konstytucyjne, a także prawo pracy i prawo cywilne, prawo karmne i prawo administracyjne. Nie zapominajmy także o prawie podatkowym, prawie finansowym oraz prawie rodzinnym i opiekuńczym. Warto zwrócić uwagę również i na fakt, że wyszczególnia się także podział pod katem stopnia regulacji i przedmiotu podlegającego regulacjom. Biorąc pod uwagę drugi z wyżej wspomnianych przypadków, mowa o kompletnie innej hierarchii, do jakiej zalicza się na przykład prawo medyczne, prawo kanoniczne, prawo konstytucyjne, prawko bankowe, prawo celne, prawo dziecka, prawo człowieka, prawo autorskie, prawo budowlane, prawo energetyczne, prawo konfliktów zbrojnych, czy też prawo międzynarodowe.
Wpis zawdzięczamy: