Wśród szerokiego wachlarza rozmaitych rodzajów prawa, warto wspomnieć nieco szerzej o dziedzinie zwanej prawem cywilnym, która stanowi rozmaity wariant wielorakich zagadnień wartych wyszczególnienia. Prawo cywilne to z łaciny ius civile i jest to osobna, odrębnie działająca i non stop rozwijająca się gałąź prawna, która wiąże się z szeregiem rozlicznych norm prawnych. Co jest jego podstawą?
Przede wszystkim w zakresie prawa cywilnego należy wspomnieć o zasadach normujących stosunki na linii podmioty prawa prywatnego. Wydziela się wielorakie normy tej dziedziny prawnej, wśród których mowa o regulacjach stosunków i relacji wzajemnych między autonomicznymi i zupełnie niezależnymi od siebie podmiotami. W praktyce, jest to brak publicznych relacji podporządkowania jednego podmiotu drugiemu podmiotowi. Co więcej, nie zapominajmy także o normach prawa cywilnego, które wiążą się z granicami górnymi autonomii i które te właśnie granice kształtują.
Biorąc tu pod uwagę przede wszystkim powszechne dobro i ogólny interes. Jeżeli natomiast mowa o polskim prawie, to w naszym organizmie państwowym, główne źródło to Kodeks cywilny, który stanowi ustawę z dnia dwudziestego trzecia kwietnia 1964 roku. W życie kodeks cywilny wszedł w Polsce wraz z dniem pierwszego stycznia 1965 roku. Mowa także o synonimicznym pojęciu kodeksu cywilnoprawnego. Według przepisów tego prawa, chodzi o właściwe regulowanie stosunków między fizycznymi osobami i podmiotami prawnymi, czy tez rozmaitymi jednostkami organizacyjnymi, które nie są osobami prawnymi w swym charakterze.
Wpis zawdzięczamy: